روایتها و تفاسیر زیادی از انقلاب فرانسه در هر دو گرایش فکری چپ و راست وجود دارد که بهرغم تفاوتهایشان، اغلب آنها در نهایت شکلی از گرامیداشت، بزرگداشت و یادنامههایی از انقلاباند. وجه تمایز تاریخنگاریهای انقلاب اما از نظر فکری، تاریخِ مفهومی و تفسیری در قبال تاریخ روایی است. چنانچه در آثار میشله و توکویل نمونههای اولیه و خلاقانهی آن را میبینیم.
فرانسوا فوره از مهمترین مورخان و اندیشمندان قرن بیستم فرانسه، در این اثر که نمونهای بکر از تاریخ مفهومی و تفسیری است، با اشراف کامل و دقتی کمنظیر بر آثار نویسندگان و مفسران و مورخان انقلاب فرانسه، میکوشد روند مفهومسازی دربارهی انقلاب فرانسه را نشان دهد و تغییرات رادیکال جدید و گسستهایی که این انقلاب ایجاد کرده است را شناسایی کند. او درعینحال تداوم ویژگیها و عناصر نظم پیشین را در ظاهری از تغییر ردیابی و جستجو میکند و وجه ناپیدای این رویداد را بیشتر در سطح مفهومی و روششناخی ارزیابی و تحلیل میکند.
فوره به عنوان استاد انقلاب فرانسه و با تسلطی بینظیر به بندبند رویدادها، جریانها، شخصیتها و تحولات تاریخِ انقلاب فرانسه، خطوط اصلی زمینهها، رخدادها و پیامدهای انقلاب را در جغرافیای اروپا و در تاریخی به درازای دو قرن جستجو و برجسته میکند.