آثار آلن تورن از همان آغاز در دهه‌ی 1950 به بعد در تلاش برای برقراری ارتباط میان مسائل جامعه‌شناسی صنعتی و نظریه‌ی اجتماعی خلق شدند. این برنامه هرچند بلندپروازانه بود, اما در شرایط جامعه‌شناسی کار و صنعت آن دوران نامعمول نبود. جامعه‌شناسان متخصص در جامعه‌شناسی کار و صنعت تا آن‌جا پیش می‌رفتند که به غلط ادعا می‌کردند که می‌توان خطوط اساسی تغییرات اجتماعی را به سادگی و با مطالعه‌ی متمرکز شیوه‌ی تولید مسلط در نظام اجتماعی سرمایه‌داری صنعتی مشخص کرد. تورن از آغاز کوشش‌های نظری خود را بر اساس گزاره‌های تجربی بنا کرده بود که اگرچه در آن دوران در حوزه‌ی جامعه‌شناسی صنعت معمول بود اما درباره‌ی درستی آن اختلاف نظر شدیدی میان صاحب‌نظران وجود داشت. تورن با مطالعه‌ی تجربی جنبش‌های اجتماعی نو و با تحلیل جنبش دانشجویی, جنبش حفظ محیط‌زیست, جنبش مبارزه با تاسیس نیروگاه‌های هسته‌ای, همچنین با مطالعاتی درباره‌ی جنبش‌های منطقه‌ای در فرانسه و ... یک یاز برجسته ترین جامعه‌شناسان حوزه‌ی مطالعات جنبش‌های اجتماعی شد. به عقیده‌ی تورن مدرنیته با ویژگی تنش اجتناب ناپذیر میان عقلانیت و خلاقیت, میان عقلانی کردن و «سوژه‌مندی» مشخص می‌شود, اگرچه این فرایند در آغاز دوران مدرن چندان چشم‌گیر نیست, اما به تدریج چهره می‌نمایاند. دموکراسی چیست و آیا می‌توانیم باهم زندگی کنیم؟ دو اثر مهم تورن هستند که گویای این برداشت هستند که او تصوری منفی از «سوژه» دارد. به عقیده‌ی او, فرد در فرایند صنعتی شدن و گسترش شهرنشینی به سادگی از وابستگی‌های سنتی خلاص نمی‌شود. او بر خلاف برخی از نظریه‌پردازان فردی شدن, مفهوم سوژه را با افرد منفرد و به حال خود رها شده یکی تلقی نمی‌کند. بلکه معتقد است سوژه شدن در وهله‌ی نخست در جریان مبارزه کسب می‌شود و‌آن هم مبارزه برای کسب امکانات کنش- در این نظر بار دیگر تاثیرات سارتر دیده می‌شود.از مهمترین شاگردان او میتوان به مانوئل کاستلز، فرانسوا دوبه و آلبرتو ملوچی اشاره کرد. دختر او ماریسول تورن، وزیر پیشین امور اجتماعی، بهداشت و حقوق زنان فرانسه است. تورن همچنان به تحقیقات خود در زمینه‌های مورد اشاره ادامه می‌دهد.