ساندور فرنزی

ساندور فرنزی (1933-1873) روانکاو مجارستانی و از نزدیک‌ترین همکاران و همراهان علمی زیگموند فروید بود. او از چهره‌های تأثیرگذار و کلیدی در توسعه و گسترش روانکاوی در سال‌های ابتدایی شکل‌گیری آن به شمار می‌رود.

فرنزی را می‌توان روانکاوی خلاق، انسانی و جسور دانست که مسیر روانکاوی را به سمت درک عمیق‌تر از تأثیرات تروما و اهمیت رابطه درمانی سوق داد. اگرچه در دوران حیاتش گاهی مورد انتقاد قرار گرفت، اما ایده‌های او امروزه بسیار مورد احترام و توجه دوباره قرار گرفته‌اند. وی با بازگرداندن اهمیت واقعیت بیرونی تروما به کانون توجه روان‌کاوی و مفهوم‌پردازی ویژه‌ی خود از «همسان‌سازی با متجاوز» و معرفی «اصل اعطا» به موازات «اصل شکست» در این علم تحولی بنیادین پدید آورد. در این مجموعه، برای نخستین‌بار، 7 مقاله‌ی بالینی از ساندور فرنزی پیرامون تکنیک روانکاوی به پارسی زبانان عرضه می‌شود.