ما در روزگاری زندگی می‌کنیم که به مدد تکنولوژی‌ها بَدل خودمان را در فضای مجازی ساخته‌ایم. بدلی که آن‌قدر شبیه ماست که گاهی با لکنت و ابهام از خودمان می‌پرسیم: کدام واقعی‌تر است؟ این جسم گوشت‌و‌خون‌دار یا آن پروفایل پروپیمانی که در اینترنت داریم؟ کتاب حاضر مواجهه‌ای اجمالاً فلسفی با همین مسئلۀ آمیختگیِ روزافزون ما با ساحت مجازی است. مایکل لینچ، فلسفه‌خوانده‌ای است که علاوه بر مشی آکادمیک خود، دغدغۀ انتقال ایده‌های فلسفی به مخاطبان عام را دارد. او در این کتاب، با زبانی ساده و بیانی شیوا ادعا می‌کند که اینترنت ما را از فهم جها‌نمان دور نگه داشته است.
اینترنت ما مواجهه‌ای فلسفی با اینترنت و رسانه‌های مجازی است. مایکل پاتریک لینچ معتقد است اینترنت هم مانند کتابت سفر در زمان را ممکن کرده، و در عین حال از کتابت فراتر رفته و توانسته امکان طی‌الارض را هم برای ما فراهم کند. این شیوهٔ نوین کسب دانش و اطلاعات می‌تواند سایر شیوه‌های دانستن را تضعیف کند. نویسنده البته با نگاهی ضدتکنولوژی به سراغ این موضوع نرفته است، بلکه صرفاً این دغدغه را دارد که «تحولات سریع در حوزهٔ تکنولوژی نحوهٔ دانستن و نیز مسئولیت‌های ما در قبال دانشمان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.». به همین دلیل باید به شیوهٔ استفاده از این تکنولوژی‌ها بیندیشیم. لینچ در این کتاب مخاطب غیرمتخصص را در نظر داشته است.
شابک :97862260191257
ناشر :اسم
مولف :مايكل پاتريك لينچ
مترجم :حامد قديري
قطع :جيبي
نوع جلد :شوميز
تعداد کل صفحات :386